Rumianek
Popatrz,
jak beztrosko
mruga w słońcu rumianek
Tu, na rowie, wśród pokrzyw,
kwiatka swego jest panem.
Bo nikt, nawet ten wdzięczący się
do niego motylek,
nie odważy się nad nim w tym miejscu pochylić.
Wy, też, moje wnuki, stąd go nie zerwiecie
Ani na wianuszek.
Ani na bukiecik.
Babcia na lekarstwo też go stąd nie uszczknie…
Tu, w pokrzywach zakwitł
i w pokrzywach uschnie.